nú er svo komið að ég þarf ykkar hjálp, kæru lesendur. 
málin standa þannig að ég er hætt að skilja helminginn af því sem ég sé á internetinu. ástæðurnar geta verið nokkrar; ég er ekki góð í slangri og þoli ekki ljóta íslensku. svo hefur tækni hefur aldrei verið mín sterkasta hlið, ég átti aldrei myspace, á ekki iphone og ég twitta  (heitir það twitta?) ekki og kann ekki á pinteres. það er sjaldan sem ég set svona "þettagerðistídag" mynd inn á facebook, örugglega af því að ég á ekki myndasíma.
já, ég veit heldur ekki hvað bluetooth er.


en svo við komum okkur að efninu.
ég hef undanfarið orðið vör við það að fólk setur myndir inn á facebook og skrifa undir þær setningar á borð við "elska ískalt kók" og svo er mynd af kóladós (þetta dæmi er uppspuni. ég vona að enginn sé að setja svona leiðinlegt stöff á netið). en svo vandast málin þegar ég les áfram og sé þetta merki hér #. þá stendur oft með myndinni #fíkill #bumbubaninnkominnífrí #laugardagsdekrið
fyrsta spurning til ykkar er því, hvað merkir #?


fyrir utan þetta þá er önnur tegund af myndum sem ég skil ekki. tökum annað dæmi. stúlka tekur mynd af vinkonu sinni með risastóran latté bolla. undir stendur @hrönn hatar ekki karamellukaffið. (þetta með "hatar ekki" er reyndar efni í annað blogg, en ég nenni því ekki núna. það er ekkert rangt við það að segja þetta, bara óskaplega mikið notað). 
spurning tvö er sem sagt, hvað þýðir það þegar @ er fyrir framan nafn. 


næsta spurning er meira málfræðilegs eðlis, en hún brennur engu að síður á mér.
þegar fólk segir "er að meta þetta" er það þá virkilega að meina að það ætli að taka sér smá tíma til að fara yfir stöðu mála, gera sér grein fyrir kostum þess sem um er rætt og leggja svo fram mat á málinu? eða er fólk bara að reyna að segja "ég kann að meta þetta" af því að það er þakklátt eða glatt?


ég eiginlega verð að fá svör við þessu svo ég geti haldið áfram að eyða tíma mínum á facebook. það fer alveg með mig að vita ekki hvað þetta allt er!
já og kannski eitt í viðbót þá. af hverju er fólk farið að sleppa úr orðum og skrifa bara "stundum að..." og svo endar setningin á t.d. vera góður, slappa af, sofa út eða hanga einn á lesstofunni. það vantar greinilega eitthvað í þessar setningar og ég skil ekkert af hverju þær þykja flottari svona en bara réttar?


spurning um að ég fari á tölvunámskeið eða reyni að fylgjast betur með öllu þessu nýstárlega  dóti sem er í boði í heiminum. eitt er víst, ég er laaaangt á eftir! (enn ein ástæðan fyrir því að ég þurfi að hætta í skólanum, til þess að hafa tíma til að halda í við heiminn). 
p.s. ef það eru málfars- og innsláttarvillur í mínum skrifum þá er það alveg óvart, ekki viljandi vitlaus íslenska. þannig að, ef þið sjáið svoleiðis þá þykir mér það leiðinlegt.