Thursday, December 27, 2012

gleðilega hátíð kæru lesendur loppunnar. 
leti og tímaskortur (samt aðallega leti) hafa gert það að verkum að ég hef ekki gefið mér tíma fyrir nein skrif, hvorki hér né á jólakort. aldrei þessu vant sendum við bara örfá kort í ár, rétt til nánustu ættingja okkar beggja. vinirnir fengu að sitja á hakanum og fá bara kveðjur seinna eða hérna á rafrænu formi. mér leiðast reyndar internetkveðjur álíka mikið og mér leiðist pestin, en það verður bara að hafa það.

þessi segja því gleðileg jól til allra og óska ykkur farsældar á komandi ári.
við höfum haft það ósköp gott og notalegt síðustu daga. 
aðfangadagskvöldi eyddum við með yndislegum vinum. við átum á okkur gat og drukkum að sjálfsögðu gott vín með, reyndum að taka settlega jólamynd (sem tókst ekki*) og náðum ekki að brúna kartöflurnar fyrr en í 3. tilraun. ég gleymdi að setja á mig varalit og maskara og ískexin voru aldrei étin. en það kom alls ekki að sök því kvöldið var eins krúttlegt og það gat orðið. við horfðum þó hissa á hvert annað eftir að öllum gjöfum hafði verið komið undir tréð. okkur þótti magnið ekki alveg í takt við fjórar fullorðnar manneskjur!

*hér má sjá nítjándu, og jafnframt síðustu, tilraun okkar til að ná mynd af okkur öllum við tréð. hún verður að duga.
við lína erum samt sætar, sama hvað!

jóladagsmorgun var svo vinnudagur hjá fraukunni og kvöldinu var eytt í matarboði og spileríi. á tímabili sat mitt lið uppi með þessa hér stafi í skrabbúl. þó svo að þeir gefi ferlega mörg stig þá eru þeir ekki til neins svona allir í einu. kex í fleirtölu virkar ekki (köx) og það vantaði ð til að mynda orðið þæfð. annað var bara eitthvað rugl og ekkert gekk upp. 

en að máli málanna. þetta ofurkrúttaða besta-dýr-í-heimi er 1 árs í dag. þvílík endalaus lukka og hamingja að hafa rambað á þennan hund. og ég sem er bæði hrædd við hunda og líkar illa við þá. glæsilegt!




Sunday, December 9, 2012

ég sit á þjóðarbókhlöðunni og læri. er hérna tilneydd en annars læri ég alltaf heima hjá mér, finnst það á allan hátt mikið betra. þar get ég hlaupið á klósettið án þess að eiga það á hættu að einhver taki tölvuna mína (eða svo það gerist ekki dröslast með allt dótið á dolluna). heima get ég líka fengið mér að borða hvenær sem er og á meðan ég læri ef út í það fer. þegar ég er heima þá er ég ekki blá af kulda og með sultardropa eins og hér. heima er enginn sem sendir „djöfullskalégkýlaþig“ svipinn þegar ég hnerra. þar er heldur ekki jafn óbærileg þögn og er hér, þannig að hvert brak er eins og byssuhvellur.

...

þið náið þessu. mér finnst g.l.a.t.a.ð. að læra á bókhlöðunni.
en hér er ég í dag og stemningin er vægast sagt undarleg. próftíminn genginn í garð og allir greininlega með hlutina álíka mikið á hælunum og ég. strákurinn við hliðina á mér er til dæmis að bryðja á sér tennurnar og stelpan hinu megin við ganginn er annað hvort að gráta eða alveg að fara að gráta. ég er ekki með gleraugun á mér þannig að ég sé það ekki alveg nógu vel. 
það er líka það mikið af fólki hérna að eina borðið sem ég fann er eiginlega í forstofunni. sem betur fer á ég góða úlpu og ég tók ullarsokka með mér. 

þessi aðstaða og ömurlegheit gera það þó að verkum að ég er búin með stóran hluta af skýrslunni, sem ég hefði annars dólast með í allan dag í hitanum og góðærinu heima. því hef ég ákveðið að restin af próflestrinum skal fara fram úti í garði (já, það er skárra en hér. svo lengi sem engin er að senda mér svipi eða stela tölvunni). bara svona til að speed things up!

prófráð til ykkar kæru lesendur. út í garð og þið verðið enga stund að þessu!

Saturday, December 1, 2012

kannski smá farin að gleyma og trassa þetta blogg!
muniði í fyrra, þegar ég var í jólaprófunum?
já það er svipuð stemning hérna núna - samt ekki alveg svona akút ástand eins og þá. ég fór til dæmis í sturtu rétt áðan og hef enn ekki fengið frunsu, er þó með tvær bólur. 

í þetta sinn eru líka bara þrjú lokapróf og eitt stórt verkefni.
ég vinn reyndar töluvert á milli prófa, en það kemur ekki að sök. álagið er töluvert minna og lesturinn eftir því (og áhorf youtube myndbanda og þið vitið, alls konar stöff sem skiptir ekki máli).

tel niður í 17. desember því þá kemst ég í jólafrí. hér hefur ekki verið sett upp svo mikið sem einn jólaálfur og hvað þá eitthvað sem glitrar eða lýsir. ójólalegasta heimili í póstnúmeri 105 gjössovell.