ég hef alltaf haft löngun í það að vera þessi skynsama og holla týpa, án þess að vera óþolandi og tala bara um glúteinlaust brauð, lífræn egg og nýjasta hlaupaprogrammið. mig langar bara að vakna snemma, án þess að þurfa að gera það grátandi af vonleysi og vorkun (mér finnst það í alvöru svona erfitt), hreyfa mig, án þess að gráta bæði á meðan og á eftir, og borða svo bara hollan mat án þess að velta mér upp úr því að hann sé ekki djúpsteiktur. 
mig langar þetta mjög, en ég er eins langt frá því að vera þessi týpa og hugsast getur. ég er í fyrsta lagi algjör b manneskja, sama hvað ég reyni og þykir það glatað, finnst fátt leiðinlegra en að hreyfa mig (ég held ég hafi klárað kvótann minn sem unglingur) og pæli allt of lítið í því hvað það er sem ég set ofan í mig. 
ég er samt að vinna í þessu... eða svona. í skorpum allavega.
um daginn ákvað ég til dæmis að reyna að borða allavega eitt mjög hollt yfir daginn, og ég vissi að ég átti spínta inni í ísskáp... ég veit líka að það á að vera mjög mjög hollt og gott. 
blíng! hugmyndin varð til.
ég ákvað að búa mér til grænan djús úr þessu spínati. það sem var svona heldur verra var að ég vissi ekkert hvað væri gott að hafa með þessu grænfóðri. því tók ég bara hitt og þetta úr ísskápnum og skellti því með í blandarann. 
í þetta fór því
-góð lúka af spínati. því meira, því betra.
-vænn biti af vatnsmelónu.
-hálfur banani.
-nokkur frosin vínber sem ég fann í frystinum.
-gúrka sem lá undir skemmdum, góð slumma.
-tæplega hálf sítróna, kreist út í.
-2 ísmolar og smá vatn.

það getur vel verið að eitthvað fleira hafi farið þarna ofaní, ég man það bara ekki. langar næst að setja engifer, því jú það er það besta sem ég fæ!
blandi blandi blandi...

 og úr varð mesti viðbjóður sem ég hef séð! hvað er þetta?! oj hvað þetta er ógirnilegt (hugsaði ég með mér).

en það var ekkert hægt að hætta þarna og þessu fljótandi grænfóðri var hellt í glas. með froðu á toppnum og lofbólum inn á milli. algjörlega eins ósjarmerandi og það verður. og lyktaði smá eins og gras... svo smakkaði ég.
...
sver það, ég æpti smávegis! þetta var sjúkt gott! svo alveg absúrd gott, sérstaklega af því að þetta kom mér svo bilað á óvart. ég gaf sjonna meira að segja smakk og hann bara nammaði  (sem er að segja svona "namm"). 
ég mana ykkur til að prófa. (þið sem hafið aldrei prófað. ég veit að ég er svo 3 árum á eftir í þessari bylgju).

p.s. engar áhyggjur, þetta er ekki orðið matarblogg. ég er búin að segja ykkur frá öllu sem ég kann að elda eða mixa eða baka.